Uit de colum van Martha Hoffenkamp 'Bijzonder onderwijs'

De praktijk heeft al vakergeleerd dat alleen de populaire leerlingen die veertiende februari met armen vol rozen en chocola de school uit lopen.

Of zoals een meisje dat niets had gekregen zei: “Op deze dag merk je vooral dat je geen vrienden hebt.”

Onze gedachte was: we zijn een katholieke school.

Als die Valentijn hier voet aan de grond krijgt, zal hij werkelijk iets van Gods liefde moeten meebrengen.

Daarom hebben we maar een ander plan uitgewerkt.

Met succes.

Alle leerlingen moeten over iedere klasgenoot een aardig woord of vriendelijk zinnetje opschrijven.

Alleen positieve dingen.

Eerst zuchten de leerlingen, ze vinden het moeilijk. Maar dan blijkt dat het kan.

Ze schrijven echt aardige woorden.

Ik verzamel ze en laat kaartjes maken in de vorm van een creditcard. Iedere

leerling krijgt er zo eentje op 14 februari. Aan de ene kant staat een afbeelding van de heilige Valentinus.

Aan de andere kant een rijtje goede dingen die klasgenoten hebben opgeschreven. Wat mooi is dat.

Zie bijvoorbeeld:

Bart: grappig, goede vriend, betrouwbaar, cool, sportief,

lauw, oké.

Lisa: lief, de beste!, je kunt haar alles vertellen, hulpvaardig,

schat, mattie.

Credits van je vrienden. Beter krediet kun je in deze tijd niet hebben. De leerlingen zijn blij met hun kleine

kaartjes. Zorgvuldig worden ze in portemonnees en

agenda’s gelegd.

Zeer geëerde Valentinus, ik weet niet precies hoe u uit de hemel op ons gedoe neerziet. Maar ik hoop dat u welwillend over ons glimlacht op uw feestdag.

Martha Hoffenkamp